Ενημέρωση σχετικά με το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης
Άρθρο του Αρχοντόπουλου Γεώργιου, Προέδρου Ε.ΑΣ.Υ.Χαλκιδικής
Κατά το 29ο Συνέδριο της Π.Ο.ΑΣ.Υ μεταξύ άλλων είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον Οικονομολόγο-Δικηγόρο κ. Ρωμανιά σε μια ομιλία που μόνο προβληματισμό μπορεί να μας φέρει.
Αρχικά αναφέρθηκε στην καθυστέρηση έκδοσης των εκκαθαριστικών σημειωμάτων των συνταξιούχων και στις αλλαγές όσον αφορά τη σύνταξη. Πλέον η σύνταξη χωρίζεται σε τρία (3) κομμάτια την εθνική, την ανταποδοτική και την προσωπική διαφορά. Έχει αλλάξει πλέον όλη η δομή το οποίο λίγοι το γνωρίζουν αφού ακόμα δεν μπορούν να έχουν σαφή εικόνα.
Στη συνέχεια επικεντρώθηκε στο σύστημα Kοινωνικής Aσφάλισης και όπως αυτό έχει διαμορφωθεί σήμερα, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι το υπάρχον δεν έχει μέλλον, είναι μετέωρο, διότι δεν προβλέπει τι θα γίνει από εδώ και στο εξής.
Όταν αλλάζει ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης μιλάμε ότι σε μια προοπτική 30-40 ετών θα πρέπει να γνωρίζει ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος ασφαλισμένος σε αυτή τη διάρκεια, τι θα πληρώσει και ποια θα είναι η σύνταξη που θα πάρει. Τέτοια εγγύηση στο σημερινό σύστημα δεν υπάρχει.
Για να διασφαλιστεί ένα δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα το οποίο θα είναι εγγυημένο για μια περίοδο 30-40 ετών στο οποίο δεν θα είναι μετέωρος ο συνταξιούχος και ο εργαζόμενος σε ενδεχόμενο αλλαγής θα πρέπει να υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Θα πρέπει αρχικά να υπάρχουν δυο (2) Αρχές:
1)H αρχή της μακροχρόνιας οικονομικής βιωσιμότητας.
2)Η αρχή που προβλέπεται από τη διεθνή σύμβαση εργασίας 102 την οποία η Ελλάδα έχει επικυρώσει από το 1952 και η οποία προβλέπει ότι ο συνταξιούχος κατά την συνταξιοδότησή του και μετά από αυτήν πρέπει να διατηρεί το επίπεδο διαβίωσης που είχε και πριν συνταξιοδοτηθεί.
Για να έχουν ουσία αυτές οι δυο Αρχές θα πρέπει να εξασφαλιστούν οι εξής προϋποθέσεις:
1)Nα αποκλειστεί η ανάμειξη των δανειστών. Η κοινωνική ασφάλιση, η δημόσια σύνταξη, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των εθνικών κρατών βάσει συνθηκών που έχουν υπογραφεί και δεν έχουν δικαίωμα να επεμβαίνουν οι δανειστές.
2)Ο Εργαζόμενος και ο εργοδότης πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές. Το σύστημα εισπράττει αυτές τις εισφορές για να σχηματιστεί το αποθεματικό από το οποίο θα πάρει την σύνταξή του. Αν λοιπόν η Πολιτεία δεν φροντίσει να παραμείνει αυτό το ποσό αποθεματικό, τότε θα φτάσουμε στο σημείο να μην υπάρχουν χρήματα για τις συντάξεις. Θα πρέπει επίσης να ανατραπεί ο Ν.4549/2018 ο οποίος προβλέπει ότι οι ασφαλιστικές εισφορές μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό για όποια ανάγκη έχει αυτός.
3)Θα πρέπει να εκπονηθεί αναλογιστική μελέτη που θα καλύψει 30-40 χρόνια για να εξασφαλιστεί η παροχή των συντάξεων και να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι τι θα δώσουν και τι θα πάρουν.
Η μελέτη δεν θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα εάν:
α)Δεν επιστραφούν στα Ταμεία αυτά που έφυγαν το 2012 έστω και σταδιακά στα προβλεπόμενο βάθος 30-40 χρόνων χρονικό διάστημα ανάλογο της μελέτης.
β)Η μελέτη να προβλέπει ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης για τον συνταξιούχο, κάτι βέβαια που θα έπρεπε να είναι δεδομένο σύμφωνα με την διεθνούς σύμβαση εργασίας 102.
Μπορεί να είναι μια μακροσκελής ενημέρωση αναφέροντας κυρίως τα λεγόμενα του κ. Ρωμανιά, αλλά για όποιον το επιθυμεί θα μπορέσει να έχει την ευκαιρία να βγάλει πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και τις πρωτοβουλίες που θα πρέπει να παρθούν για να επέλθουν οι απαραίτητες και ουσιαστικές αλλαγές πάνω σε αυτό.
Αρχοντόπουλος Γεώργιος
Πρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών
Υπαλλήλων Χαλκιδικής
